Wednesday, 12 August 2015

De Duitse voorliefde voor de auto.

De Duitse liefde gaat niet door de maag, maar rijdt op vier wielen.

Bij mijn aankomst in Duitsland viel me al direct op hoe veel waarde er gehecht werd aan een mooie en vooral dure auto's. De heilige koe komt niet uit Japan en Amerika (en al helemaal niet uit Frankrijk). Nee! Een echte Duitser paradeert in een Volkswagen of BMW.
"Boooeeehhh"

Wat gaat er toch achter deze liefde schuil? Het antwoord op deze vraag blijft voor mij gis werk, maar om een klein inzicht te krijgen in de Duitse denkwijze zal ik een aantal dingen op een rijtje zetten:

De uitvinder van de auto was een Duitser!
De naam van de uitvinder van dit hoogwaardige stukje techniek is denk ik algemeen bekend: Carl Benz. Benz liet zijn auto voor de eerste keer in 1885 over de Duitse straten rijden.

The rest is history. De stoomtrein die enkele jaren voor de auto in Engeland werd uitgevonden was natuurlijk al heel erg innovatief, maar kon niet opboxen tegen alle voordelen die een auto had: Een auto bood je privacy, het was niet langer noodzakelijk met een stel wildvreemde mensen in een klein hokje te zitten. Dit hokje kon je immers nu zelf besturen!

Het zelf besturen is waarschijnlijk het belangrijkste grootste pluspunt van een auto. Waar een trein zich tot de rails beperkt kan je en auto (bijna) overal rond rijden. Mobiliteit ten top!

Dit alles mede mogelijk gemaakt door de Duitsers. Dat is toch wel iets om trots op te zijn!

Duitsland was 1 van de eerste landen met snelwegen.
Aan het eind van de 19e eeuw en het begin van de 20ste eeuw liep de Duitse economie op rolletjes.

Toen de eerste wereld oorlog uitbrak werd dit allemaal teniet gedaan en tegen de tijd dat de tweede wereld oorlog uitbrak vond toenmalig Oostenrijks dictator Adolf Hitler het tijd om snelwegen te bouwen.

Ik wil wel een kanttekening plaatsen: Adolf Hitler was niet de uitvinder van deze zogenoemde Reichsautobahn: Al tijdens de Weimarerrepublik (1918-1933) ontstond het idee om wegen op deze manier met elkaar te verbinden.

Doordat Hitler dit idee omzette genereerde hij banen en inkomen voor veel arme Duitse families en werd zijn achterban steeds groter.

Aan het eind van de tweede wereld oorlog gebruikte o.a. president Eisenhower het ontwerp van Hitler om ook in Amerika deze wegen te realiseren.

Je kan kort samenvattend stellen dat het Duitse gevoel voor trots en de echte Duitse heilige koe onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Dit verhaal heeft natuurlijk wel twee kanten;

Tijdens een korte vakantie in Frankrijk gaf de buschauffeur van onze tourbus toe hoe hij het maar niks vond dat Duitsers hun auto belangrijker zouden vinden dan hun eigen familie.

Een paar weken later vertelde mijn rij instructeur me de volgende mop:
Wat krijgen Nederlanders die voor hun rijbewijs theorie examen zakken?
Een auto met een gele kentekenplaat
Wat krijgen de Nederlanders die voor hun praktijk examen zakken?
Een auto met een caravan erachter.

Kortom: Hoe goed je ook kunt rijden, er is altijd een Duitser die het beter kan (of beter denkt te kunnen ;)  )

1 comment: